With All Your Superstitions And Empty Lines, I Could Be Just Like You - Withdrawn But Alive

Dziś jestem dziewczyną o dwóch kołnierzykach, bo jeden to stanowczo za mało. Od przybytku głowa nie boli, szczególnie jesienią, gdy każda możliwość docieplenia własnego zmarźlaka staje się sprawą wagi państwowej. Do tego ostatnimi czasy stałam się ogromną fanką wszelkiego rodzaju koszul (a już ponad wszystko miłością swą obdarowuję te kraciaste) i bardzo ciężko jest mi oprzeć się kupnu nowej. Dlatego właśnie na wieszakach wylądowało kilka takich, różnorakich okryć i wielką radość sprawia mi noszenie ich praktycznie do wszystkiego. A jak już dwie na raz na siebie zarzucę to mamy radość i szał w trampkach wieczorową porą. Mało tego, moje grochy bardzo polubiły się z nowymi koleżankami i bardzo często razem pragną udawać się na długie spacery. W tym wypadku dołączyła do nich skórzana kieca, która zresztą  wiedzie prym w moich porannych, ciuchowych kombinowaniach. Pasuje do wszystkiego, w dupkę grzeje i w ogóle fajna jest. Na to wszystko kurtko - sweter, pod spód dresowa bluza i można lecieć walczyć z mrokiem i ciemnością. 

Ponieważ słabo dziś u mnie z pisaniem i sklecaniem myśli, do tego boli mnie życie i głowa, dlatego kończę dziś me marne próby konstruowania zdań kilku (nawet tak głębokich jak opisywanie miłości do fatałaszków) i lecę pić kolejną herbatę, a Was zostawiam z dokumentacją wcześniej opisywanych uczuciowych doznań, które na pewno są lepsze (choć też czterech liter nie zrywają) niż to, co kilka linijek wcześniej na klawiaturze wypstrykałam. Czołem!

zdjęcia - Paweł

kurtko - sweter - Zara Kids; koszula w kratę, bluza - House; koszula w grochy, torebka - vintage; buty - Stradivarius

P.S. Uwaga, uwaga! Na Facebooku lemonowym ruszyła kolejna edycja akcji "Nakarm Portfel Lemonce", chętnych do brania w niej udziału serdecznie zapraszam;)