Carpet Of Leaves

W pokoju gorąco jak w piekle. Efekt uboczny konstrukcji bloku, w którym okna naszego mieszkania skierowane są na południe. Siedzę na podłodze popijając sok pomarańczowy ze szklanki w której więcej jest lodu niż samego napoju. Niskie promienie przedzierają się przez zasłonięte żaluzje...palą skórę. Są skurczybyki uparte, nic nie stanie im na przeszkodzie by z impetem buldożera zamienić cztery kąty w jedno z afrykańskich państw. Czuję się jak mrówka przypalana szkłem powiększającym, a jednak w głowie uśmiecham się na myśl, że jest koniec października a ja grzeję się jak w samym środku lata. 

W jaskrawym świetle widzę unoszące się leniwie drobinki kurzu - mienią się w blasku jak karnawałowy brokat. Muszę zawalczyć z odkurzaczem, ale o wyciągnięciu go póki co nie ma mowy. Sama jestem jak ten kurz, ospale wybijam na klawiaturze kolejne litery, które tworzą kolejne słowa a te kolejne zdania. 

Klik, klik, klik. 

Nawet pralka wiruje dziś tak jakby sennie, jakby pod groźbą złomowania zmuszona została do sprania wszelakich plam i brudu ze wszystkich białych rzeczy. W zamian za to postanawia zrobić na złość obrusowi i nie wypłukać go dostatecznie. Taka z niej franca. 

Powoli zmuszam się do życia, do wyjścia z domu, do posmakowania świata. 

Idę!

Skończył  się sok. Skończyła się wena.

zdjęcia - Paweł

________________________♥_________________________

sweter - second - hand; sweter, szalik - H&M; sukienka - Not A Virgin Shop; buty - Pull & Bear; torba - wiadomo;)