Old Blossom And A Newborn Flow Sings In My Head, What A Lovely Tune

Znowu mnie chwilę nie było, ale obowiązki rodzicielskie (i towarzyskie) pochłonęły mnie bez reszty. Musicie mnie odrobinę zrozumieć oraz wybaczyć zastoje - postoje, bo jednak wychowywanie małego łobuza wchodzącego w okres młodzieńczego buntu wcale takie proste nie jest. Ciągłe tłumaczenia, że podgryzanie absolutnie nie jest najlepszą formą zabawy, że nowy mamowy sweter nie jest idealnym legowiskiem, a tyle co uprane koronkowe majtki nie zastępują w łazience misia bywa iście czasochłonne. Wszystko to jest jednak oblane lukrem czekoladowym (o ile takowy w ogóle istnieje) bo wystarczy tylko chwile później spojrzeć na skarconą mordkę z oklapniętym uchem by mózg zamienił się w wypływający uszami budyń, a ja sama zaczęła psa nazywać: 'kosmatą pietruszką', 'puchatą wydmuszką', 'misiem magicznym - kosmicznym' (możecie sobie teraz wyobrazić minę Pawła po usłyszeniu takiej wiązanki (czasami boję się, że odda mnie do Kobierzyna...)).

W każdym razie dni upływają mi na spacerach, socjalizacji z osiedlową psią ferajną (pierwsze spotkanie Bąbla z dogiem angielskim - bezcenne) i wdychaniu wiosennego powietrza. Nawet nie sądziłam, że zachody słońca tak malowniczo prezentują się nad moją osiedlową łąką, a praktycznie codziennie podziwianie ukochanego przeze mnie waniliowego nieba sprawia, że moje 'rzyganie tęczą' wzniosło się na zupełnie nowy poziom. 

Cały ten mój cukierkowy nastrój wzmocniony jest jeszcze ilością odwiedzających mnie pannic (rok dwa tysiące czternaście - rokiem odwiedzin). Wpierw krakowskie progi przekroczyła Ven (wciąż uważam, że wypiłyśmy stanowczo za mało wina), kilka tygodni później nawiedziła mnie moja sołlmejt i bezgraniczna miłość, czyli Frecioch - skarpecioch (ach, czemu już nie prowadzisz bloga), a w tyle co zakończoną majówkę, po prawie czterech latach w końcu spotkałam się z kruszyną Bloo (i ciągle czuję niedosyt!). A to jeszcze nie koniec! Rok się jeszcze nie skończył! Zapowiedzi odwiedzin napływają ze wszystkich stron, a ja wprost umieram z podekscytowania.

Widzicie więc, że dwoję się i troję. Na rowerze Bąbel siedzi w koszyku i macha łapą za każdym razem kiedy Paweł nas na swojej strzale wyprzedza - 'Nie obijaj się matka, nakurwiaj pedałem!'. 

zdjęcia - Paweł

________________________♥_________________________

sukienka, torebka - H&M; baleriny - sh