I'm Not Gonna Be Standing In The Line, Waiting For You Just To Pick Me Out

Dziś mam dla Was trochę inny post niż zwykle. Nie będzie zwiewności, kwiecia i koronek, bo nie zawsze takie delikatności sprawdzą się w warunkach, które chcemy sobie zaserwować w weekend. Szczególnie jeśli mamy zamiar gonić po górskich szczytach niczym kozica, hasać po halach z owcami i wylegiwać się w suchej trawie łapiąc zachodzące promienie słońca na swych puckach.

Czasami sukienka, choćby ta najwygodniejsza, nie sprawdzi się lepiej niż para dobrych, nawet wiszących na tyłku spodni. A dokładniej mówiąc - ogrodniczek. I ja wiem, że nie wyglądam w nich jak milion dolców. Ba! Zdaję sobie sprawę, że nawet nie jak jeden złoty. Nie lśnię jak miliony monet i nie ociekam seksem, ale w niczym, naprawdę w niczym nie spędza się tak dobrze spacerowo - wysiłkowego dnia jak właśnie w tych jeansowych śpiochach.

Z resztą, po kilku próbach muszę powiedzieć, że idealnie nadają się one również na wycieczki do Ikei (nagle w oczach obsługi wyglądamy super profesjonalnie i wiemy jakimi szczegółami różni się pięć śrubek podtykanych nam pod nos), czy jakiekolwiek przejażdżki autobusami (kierowcy na Was czekają, starsze panie ustępują, a Wy zaskakiwani jesteście pytaniem o przyszłe rozwiązanie (tak sobie wmawiam, że to wina gaci i jakiegoś tam łączenia ich z ciężarną damą, a nie mojego wypełnionego bezowym tortem brzucha)).

W każdym razie, by było śmieszniej, nawet nie było w planach serwowania Wam tych zdjęć. Ha, to, że powstały również graniczy z cudem. Jednakże skoro to blog o tym w czym się noszę, a my wydrapaliśmy się na cudnej urody polanę to łapcie kilka zdjęć szczawniczańskich widoków z wpadającą w kadr mną.

zdjęcia - Paweł

________________________♥_________________________

ogrodniczki - Pull&Bear; koszulka - Zara; parka - House; buty - prezent; torba - na pewno już wiecie od kogo;)