Kill Me If You Dare, Hold My Head Up Everywhere

Traumatyczny był mój dzisiejszy poranek. Obudzona o nieludzkiej godzinie słowami: 'Wstawaj! Jest piękne, czerwone słońce, mgły, genialnie. Ubieraj się to zrobię fajne zdjęcia! Za ile się ubierzesz? No raz, raz' nie wiedziałam co się ze mną dzieje. Nieprzytomna myślę: 'Matko, czerwone słońce, ki czort? Koniec świata? Wojna jakaś a ten chce zdjęcia robić? Oszalał Baran jeden czy co?', ale posłusznie wstaję i się ubieram - Pan kazał, niewolnik robi. Chwyciłam to w czym biegałam wczoraj, a co jeszcze wisiało na powszechnie uznanym za zastępnik szafy - fotelu i jazda. Tu skoczyłam, tu się wygięłam, gdzie indziej zdrzemnęłam się na stojąco - taki ze mnie profesjonalny 'pozowacz'. Kate Moss mogłaby ode mnie korki brać.

Nie licząc porannego wstrząsu tydzień ten obfitował we wspaniałe wiadomości. Zobaczymy co z nich wyniknie, póki co nie zapeszam i staram nie ekscytować się zanadto. Jednakże micha mi się cieszy a z niecierpliwości nie mogę przestać przebierać stópkami. Mało tego piątkowy wieczór powitał mnie przygotowanym małym domowym spa i zapewnieniem błogiego, świętego spokoju przez cały wieczór. Miodzio.
Powitał również zalaniem przeze mnie łazienki prysznicem. Nie pytajcie jak, w każdym razie - da się. Do tego zakręcanie węża z którego pryska, hm...dość mocny strumień lodowatej wody dało mi plus pińcet do 'łosioferostwa' (jak to zwykła mówić Szpiegula). Nie wspomnę o ścianach okraszonych 'delikatnie' czerwonym woskiem przez co można odnieść wrażenie, że w łazience doszło do małej zbrodni. Wszak  gapa fest ze mnie jest.
Tu uspokajam - wypadek ten nie przeszkodził mi w rozkoszowaniu się świętym spokojem.

Jeśli chodzi o łaszki, to jak widać nic nowego i spektakularnego. Zima mi już bokiem wychodzi (żeby nie powiedzieć dosadniej) i generalnie mam jej dość. Popijam malinowe koktajle z bitą śmietaną i przywołuję temperaturę powyżej zera. Przeglądam sobie nawet ostatnio moje zeszłoroczne wpisy i 'paczę'* kiedy to biegałam już w samych rajstopkach (nie żeby z gołym tyłkiem tylko bez chmary dodatkowych skarpet i innych grzewczych akcesoriów) i lekkich kurteczkach. Wpisy pokazują, że tak działo się już w marcu więc modły swe wznoszę ku niebiosom...przyjdźże już Panno Wiosno!

zdjęcia - Paweł Kolankowski

sukienka - Asos; spódnica - lumpek; sweter, rękawiczki - HaM; kokarda na szyi - z innej sukienki; kokarda we włosach - Parfois; pasek - vintage

*Matko, słownik nie podkreśla słowa 'paczę' - czyżby już na stałe weszło do naszego języka?;P