Those Sweet Sounds Of Silence Till Morning Light

Wpadam z jednej urlopowej podniety w drugą. Tym razem większą, weselszą i wyczekiwaną jeszcze bardziej. Wyczekiwaną aż cały rok.

Tak.

Teraz Was dopiero zamęczę.

Powoli rozpoczynam odliczanie dni do naszej nadmorskiej wyprawy. Wiercę się na krześle, planuję i rozkminiam. Myślami już wygrzewam się na sobieszewskiej plaży, gubię w gdańskich uliczkach, roweruję do Sopotu i przesiaduję w ukochanej PiKawie. Tęsknię bardzo i już naszego wylotu doczeka się nie mogę. Ha! Dobrze przeczytaliście, w tym roku zafundowaliśmy sobie szał pał i na drugi koniec Polski lecimy samolotem. Dwadzieścia złociszy drożej a podróż skrócona do jednej godziny. Mam nadzieję, że aeroplan nie spadnie, nie rozbije się, a ja z lubością już za kilka chwil (czyt. tygodni) powitam piaszczysty brzeg Bałtyku. Bilety są, pokoje są, radość jest.

Piękno!

Do tego cieszę się z powodu prezentowanej Wam poniżej sukienki. Nie wiem jak długo (a długo) poszukiwałam właśnie takiej. Granatowej, z wiszącym z tyłu kołnierzem, rozkloszowanej na dole. Przypominającą tę w jakiej do szkoły biegała Usagi Tsukino. Ta moja kokard nie ma, ale sobie kupiłam apaszkę, więc może coś tam pod szyją zapętlę wkrótce i będę prawie jak Czarodziejka z Księżyca;) W każdym razie mam radochę jak mały dzieciak. Panie na ulicy krzyczą za mną, że takie same kiecki miały kiedy biegały za młodu do podstawówek, co oczywiście wywołuje uśmiech na moim pyszczku po same ósemki.
Plecak z kolei, to jest w ogóle mega prezent - niespodzianka. Któregoś pięknego, majowego dnia, powróciwszy po [irony mode on] wielce zapracowanym [irony mode off] dniu za biurkiem znalazłam na podłodze w pokoju ogromniaste pudło a nad nim okrutnie szczerzącego się Gamonia. Myślę: 'bombę jakąś skombinował coby mnie w kosmos w końcu posłać czy co?', ale nie. Oczom mym ukazał się wymarzony tornister do którego miesiącami wzdychałam na stronie Asosa. Słów mi zabrakło i oddechu, bo jednak gryzie mi się widok Pawła klikającego między damskimi torebkami w poszukiwaniu czerwonej pierdółki na plecy kiedy na tapecie jest Diablo III;) No po prostu czadzior, mega wow i skok na jednej nóżce pod sam sufit.

zdjęcia - Paweł Kolankowski

sukienka - Romwe; tornister - Asos; skarpeciochy - Accessorize; oksfordy - Primark

Na sam koniec zostawiłam Wam jeszcze mega smaczek. Otwierając kilka dni temu swoją pocztę znalazłam w niej wiadomość od kochanej Panny Lili na widok której dostałam takiego zapowietrzenia, że z trudem mi było potem normalny oddech złapać. Jakbym mogła to wzięłabym i wyściskała we wszystkie strony wspaniałą autorkę, bo 'dziękuję' wydaje mi się w tym wypadku takie...hm, małe i nieoddające w pełni tego co czuję, tym bardziej, że w życiu nie spodziewałam się otrzymać czegoś TAK pięknego. Z resztą, zobaczcie sami.