Hold Me Till The Day Is Done, All Night Long Let's Have Some Fun

Uparłam się, że dziś zrobię posta i choćby nie wiem co - ten post będzie. 

Najpierw chciałam go stworzyć w wolnej chwili w pracy. Wolnej chwili jednak znaleźć się nie dało, a jak już spłynęło na mnie radosne piętnaście minut spokoju, Blogger powiedział: 'Wal się, lepiej zobacz czy upatrzony sweter wciąż jest dostępny w internetowym sklepie'. Jak Pan Blogger mówi, tak lemon robi - tu zbędnej filozofii nie ma.

Wszystkie znaki na niebie i ziemi dawały mi do zrozumienia żeby dać sobie dziś spokój z pisaniem. Bo na przykład jak mogłabym odmówić godzinnej posiadówy w zajefajnym serwisie rowerowym z niezwykle, hm, urodziwym przystojniakiem, który jedną ręką podnosi moją krowę (a wierzcie mi, ona waży. WAŻY) i obchodzi się z nią tak profesjonalnie, że aż serce się cieszy, że w końcu roweros wszystkie śrubki i linki dopieszczone ma na tip top. A jak już udało się Pawłowi wyciągnąć mnie z bicyklowego nieba (by było zabawniej, to On mnie do niego zaciągnął, we własnej sprawie pojechał, niech sam ma teraz do siebie pretensje, że sobie konkurencję robi;) ), trafiliśmy wprost na Zakrzówek. Jak sami zatem widzicie, nieśpieszno było mi dziś do klawiatury, kłody pod nogi rzucał mi los i przekabacał słońcem i szumem drzew. 

Jednak nie ze mną te numery, ja mam skille w multitaskingu. Ja wielozadaniowa jestem. Dobra organizacja pracy to mój konik, więc późno bo późno, ale jestem! I jest sukienka! Jeansowa! Wprost z ulubionego, gdańskiego vintage shopu. Wiązana z tyłu na kokardę, wygodna jak dresik, można w niej robić co się chce, kiedy chce i o każdej porze dnia i nocy. Do tego ukwiecony wianek, ukwiecony krzak i trochę umęczona gorącym dniem ja. Hadzia!

zdjęcia - Paweł

________________________♥_________________________

sukienka - gdański vintage shop; buty - Asos; ukwiecona opaska - Nevermind