Cause There's This Tune I Found That Makes Me Think Of You Somehow And I Play It On Repeat...Until I Fall Asleep

Jest mi niezwykle ciężko pisać do Was dzisiejsze kilka zdań, ponieważ od kilku dni boli mnie każdy najmniejszy fragment mojego ciała. Każdy skrawek i centymetr. Każdy mięsień o którym do tej pory nie miałam zielonego pojęcia. Jestem cierpiąca, jęcząca i, do wczoraj jeszcze, umierająca. Wszystko to za sprawą mojej roznoszącej ostatnio kosmos energii i postanowienia o udoskonalaniu siebie w każdej materii...również tej fizycznej. 

A co za tym idzie? 

Otóż postanowiłam pokazać środkowy palec mojej kondycji i powoli przybierającej na rozmiarach jesiennej oponce...zaczęłam ćwiczyć z Panią Chodakowską. Moja Pani Supertrener jest wspaniała. Wycisnęła ze mnie siódme poty, sprawiła, że Paweł omal nie umarł ze śmiechu widząc moje pląsy na dywanie, a ja sama, po około piętnastu minutach kiedy to zaparowały mi okulary, doszłam do wniosku, że wyglądam jak upośledzona orka. To jednak nic, bo Ewa cały czas z You Tube'a mówiła, że świetnie mi idzie. Po takim dopingu nawet opóźniony w rozwoju waleń uwierzy w siebie i podniesie tę nogę płetwę o milimetr wyżej. Potem oczywiście naleje sobie wina do kieliszka i pójdzie upiec ciasto, bo przecież w życiu jest czas i na harówkę i na dogadzanie sobie - niekoniecznie z sensem.

zdjęcia - Paweł

________________________♥_________________________

longsleeve, teczka - Not A Virgin Shop; koszula, baseballówka - House; spódnica - prezent od Zuzy; buty - Adidas Cadet