Mechaniczna Pomarańcza

Idzie zima, śniegu ni ma!

I na szczęście bo nie lubię, nie znoszę, nie trawię tego białego czegoś co mrozi, lepi się i czepia człowieka jakby ten mu nie wiadomo co zrobił. Dla mnie puch z nieba powinien spadać raz do roku - w święta. O, i gdzieś wysoko w górach może sobie leżeć, coby zapaleni narciarze mieli radochę (cóż, każdego trzeba jakoś zadowolić - jakkolwiek to brzmi). Zimno też mnie denerwuje. I ta szarość związana z obecną porą roku. Że niby jak człowiek ma nie popaść w depresję kiedy wstaje - ciemno. Siedzi w pracy - szaro. Wychodzi z niej - ciemno.

Co robić jak żyć ja się pytam??

W moim przypadku skończyło się to (w końcu) na upragnionej wizycie u fryzjera. Me rudości spłynęły gdzieś w krakowskie kanały więc trzeba je odświeżyć. Nie ma nic lepszego niż błyszcząca marchew na głowie o tej porze roku. Jakoś tak człowieka momentalnie energetyzuje. A i humor odrobinę lepszy kiedy widzi się ogień na czubku swojej makówki.
Pazury też nabrały złocisto oranżowego koloru. A niech mają też coś z życia. Całość, żeby nie marzła, odziana została w giga wielki sweter, którym ostatnimi czasy zostałam obdarowana. Ma fajne warkocze i różne dziwne sploty. Bardzo mi przypadł do gustu bo jest miły i TAK ciepły, że praktycznie cały czas w nim chodzę. Całość dopełniłam granatowymi dodatkami w postaci turbo szalika, pasiastych rajstop i ulubionych ostatnio wełnianych rękawiczek.

Co poradzić, mrozy idą, święta idą, zewsząd bombardowani jesteśmy już wszelakiego rodzaju ozdobami, choinakmi w witrynach sklepowych i kultową już reklamą Coca-Coli (podobno, telewizora nie mam, ale poinformowana zostałam, że już tiry z bąbelkowym napojem można spotkać w przerwach między filmami). Także jakby nie patrzeć spowiłam się w bożonarodzeniowe kolory - biały puch, granat nieba i suszone pomarańcze na głowie. A co mi tam, niech będzie.

zdjęcia: Paweł Kolankowski

sweter - prezent

szalik - H&M

rajstopy - H&M

buty - allegro

rękawiczki - Szaleo