Na Jagody!

Choć o tej porze roku raczej na grzybobranie. Patrząc jednak na przepięknie grzejące za oknem słońce nie sposób oprzeć się wrażeniu, że mamy końcówkę lata a nie środek listopada (tfu, tfu odpukać w niemalowane, żeby nie zapeszyć). Nie pozostaje nic innego tylko wybyć na łono natury i rozkoszować tymi złocistymi promykami, oświetlającymi gdzieniegdzie jeszcze fruwające złote liście. Grzechem jest siedzieć w domu.

Coby nie być gołosłowną wzięłam, a raczej wzięliśmy się i wybyliśmy.

Wyciągnęłam stary, robiony na drutach sweter Rodzicielki, który doskonale pamięta czasy komuny i wcisnęłam go w ultra wygodne zwężane spodnie. Ponieważ odnowiła mi się kontuzja nogi, jedynymi butami w których bez problemu daję radę chodzić są koturny, znane Wam z wpisów letnich. A skoro aura na dworze sprzyja, naciągnęłam na stopy skarpety, cobym za mocno nie marzła i ciach - sandały (ha! typowy Polak na wakacjach). Chłopak, jak to zwykle bywa, popatrzył się na mnie dziwnie, pięć razy zapytał czy jestem aby na sto procent pewna, że chcę tak wyjść, no ale co, w Tunezji można to i na naszym rodzimym grajdołku też.

zdjęcia: Paweł Kolankowski

sweter - po mamie
ramoneska - allegro
spodnie - wyszarpane kumpeli
buty - wyszarpane kumpeli
podkolanówki - H&M
torba - H&M