Everything Is Ending Here

Ponieważ końca świata nie było (Panie Camping w '94 się nie udało, teraz się nie udało, ale ja trzymam kciuki i niech się Pan nie poddaje) lecimy z nowym postem. Bardzo łąkowym, dmuchawcowym i zielonym.
Pamiętacie ten wpis z rowerową koszulką? Otóż, przez te dwa miesiące skręcało mnie by pokazać ją Wam w całej okazałości. Jest idealnie długa, ma falbaniaste rękawy i świetne wiązanie na karczku. Do tego jest luźna, oversizowa, czyli taka jak lubię najbardziej. Była jednym z prezentów, którymi urodzinowo mnie obdarowano i od tego momentu mogłabym się z nią praktycznie nie rozstawać. Jest świetnym zamiennikiem na dni w których nie chce mi się biegać w sukienkach, gdyż świetnie prezentuje się z jeansami czy krótkimi gaciami. I właśnie dziś pokazuję ją w zestawieniu z tymi drugimi. Spodenki mają dość wysoki stan, fajny kolor, a biegała w nich jeszcze za młodu moja matula. Buty to jeden z nowszych nabytków. Jakieś sandały na lato mieć trzeba, a ja po poszukiwawczym dramacie 'koturn idealnych' musiałam swe pragnienie zaspokoić...choćby płaskim obuwiem. Chustę zaś wypatrzył swym wprawnym okiem Paweł. Miała być prezentem dla mojej przyjaciółki, ale tak mi się spodobała, że i ja stałam się jej właścicielką.

Co do zdjęć zamysł był zupełnie inny. Ale jak to zwykle bywa z moimi planami, zawsze musi je coś pokrzyżować (czyt. nie ma łąki/ulicy/ściany idealnej, pada deszcz, Fotograf strzela focha, ja strzelam focha, układ planet strzela focha, ogólnie trauma, mrok i Mordor). Okazało się, że polana, którą chciałam odwiedzić nie ma żadnej ścieżki do siebie prowadzącej (nie pytajcie, z jednej strony otacza ją giga rura a z drugiej wielkie grzęzawisko po którym musiały się chyba ścigać ciężarówki, bo ni cholery przejechać się przez to nie dało).
Ale nie poddaliśmy się!
Pozwiedzaliśmy pobliską okolice i nagle znaleźliśmy taką oto zieloną, pełną białych latawców polanę.

zdjęcia: Paweł

koszulka - prezent; spodenki - vintage; buty, chusta - H&M; teczka - Parfois