My Soul You Can Have It Cause It Don't Mean Shit, I'd Sell It To The Devil For Another Hit

Ten tydzień przywitał mnie permanentnym zabieganiem, zakręceniem i 'zaroboceniem' (zabrzmiało to tak jakby spotkało mnie to pierwszy raz w życiu, mhm). Czyli dokładnie tym co lubię najbardziej. W pracy okazałam się kobietą wielozadaniową, czyli pracuj, pracuj, odbieraj trzy telefony na raz i jeszcze spamuj znajomych wiadomościami (w między czasie, jak na prawdziwą biurwę przystało - zrób sobie herbaty). Wszak nie ma dla mnie rzeczy niemożliwych, takich których nie byłabym w stanie ogarnąć i zdążyć je zrobić na czas (choćbym przy tym miała się zapalić i uruchomić swój turbo, mega atomowy silniczek). Jestem pracowniczym 'SuperUrzędasem'. Sprawię sobie koszulkę z wielkim logo 'SU'. Będzie lans na kółkach na dzielni (czyt. korytarzu). Szał pał, nie ma co.
Jednakże, po prawdzie, im więcej się dzieje - tym lepiej, mnie to pasuje.
Dodatkiem do tego wszystkiego było plądrowanie sklepów w poszukiwaniu ciekawych okazji i smakowitych smaczków. Nie znalazłam nic. Wyszłam za to z nowymi, wiosennymi butami, kilkoma pierdołami, a kolejna sukienka idealna, do której wzdychałam (serio, nie często mi się tak naprawdę zdarza wzdychać do jakiejś rzeczy) zawisła w mojej szafie, dzięki nieocenionemu Panu Fotografowi. Cud, miód, orzeszek.

Dlatego własnie, po takiej bieganinie długi weekend smakuje jeszcze bardziej. Godziny sączą się leniwie przy dźwiękach ulubionej muzyki, łapy ociepla kubas ukochanego napoju a zza okna dochodzi do naszych uszów stukot kropel deszczu. Lampki choinkowe jeszcze migotają, a z piekarnika unosi się zapach świeżo upieczonego chleba. Żyć nie umierać. I nawet czas nie ucieka przez palce tylko ospale ciągnie się minuta po minucie. Wszak on też ma prawo do odpoczynku.

zdjęcia - Paweł Kolankowski

marynarka - vintage; szalik, spodnie - Cropp; sweter; pasiak - HaM; buty - HD