I Just Wana Be Your Friend, Is It Ever Gonna Be Enough?

Na wczorajszy dzień czekałam od poniedziałku. Zapowiedź pięknej pogody, ciepła i generalnie wiosennej atmosfery sprawiała, że mniej więcej pińć razy dziennie sprawdzałam prognozy czy aby jakaś deszczowo - śniegowo - apokaliptyczna niespodzianka w weekend się nie szykuje. Plan całodziennego rowerowania działał na mnie niezwykle kręcąco, nęcąco i podniecająco, więc uwierzcie odliczałam dni do soboty.

Wyruszyliśmy w poszukiwaniu pierwszych oznak wiosny. Nie wiem czy grillujących Panów Dresów w parko - lasku można do tych oznak zaliczyć, ale jeżeli tak to ulubiona pora roku dotarła do naszej krainy. Co tam topienie marzanny! Kiedy osiedlowe dziunie wieczorową pora podrywają, kuszą swymi wdziękami i jakże wartościowym wnętrzem tych jeszcze niewinnych, ale już nadmiernie rozbudowanych chłopców to niechybny znak, że zima odeszła w siną dal. A niech tylko spróbuje wrócić, bo 'czegoś zapomniała'...zdzielę z buta w miejsce w którym plecy tracą swą szlachetną nazwę tak, że dotrze do nas znowu dopiero za dwa lata. Może się mnie już bać.

Z nowości w tym zestawie pragnę Wam przedstawić króliczkowy sweter kupiony na przecenach za 30 czy 40 złotych polskich. Przyznaję, że połączenie go z grochową sukienką uczyniło te dwie części garderoby nieodłączne. Do tego granatowe, idealnie lemoniadowe buciki, które już nie mogły doczekać się dnia kiedy popedałują ze mną w świat. Mrozowe obuwie zostało zakonserwowane i umieszczone w najciemniejszym domowym kącie i choćby nie wiem co, nie mam zamiaru już go wyciągać.

zdjęcia - Paweł Kolankowski

płaszcz - Asos; sukienka - Romwe; sweter - House; butki i teczucha - Parfois