Pictures In The Dark That Live In The Light

Moja urlopowa, nadmorska podnieta trwa w najlepsze. Skreślam dni w kalendarzu i łapię się na myśleniu, że nie mogę się przecież tak cieszyć wakacjami bo wtedy zapeszę i będę rozpaczać z nudów, braku pogody i ogólnej padaki. Co robić, jak żyć!? Wszak ja mam już rozpisaną listę rzeczy do spakowania, mało tego, do władowania w nową walizę, w którą na tę okazję się zaopatrzyliśmy (szaleństwo, no nie?). Bikini kupione, kilka wyprzedażowych kiecek oraz potrzebnych rzeczorów też i teraz paczą na mnie z wieszaków, półek i szczują wypoczynkowym rozmarzeniem. Już widzę jaki stoczą ze sobą bój za kilka tygodni o to które ze mną pojedzie (ja wiem, że lista spisana, ale wiecie jak to jest). I nawet upragniona wskazówka wagi zatrzymuje się już tam gdzie powinna, co traktuję jako wielki sukces lipca. 

Ale, ale prrr! Muszę pohamować entuzjazm. Trzy głębsze oddechy i jedziemy dalej.

Z miesiąc temu, biegając po lumpeksach natknęłam się na to maskujące wdzianko. Sobie myślę, wszak moro na czasie (w sumie to jedyny motyw przewodni obecnych 'hitów', który jakoś mną zakręcił. I winą też obarczam za to Zuzkę, która co chwila wyskakiwała mi gdzieś z jakimś zielono - plamiastym odzieniem.) to się zaopatrzę. Plus, że kosztowała jakieś 2,50 zrobiło swoje. Potem nastąpił klops i rozkminy jak ją w ogóle mam i z której strony ugryźć. Radzenie się, podglądanie innych blogujących dziewcząt...no dupa czarna, nie wiedziałam co z nią zrobić. Z pomocą przyszedł omijany przeze mnie szerokim łukiem sklep do którego wzięła mnie i zaciągnęła Matula. 

I nagle, niczym grom z jasnego nieba, PAC! 

Walnęła mnie kamizelka. Fajna jest. Beżowa. Z wielkim kołnierzem i do tego okrutnie uniwersalna. Sądzę, że jesienią też sprawdzi się jako element uwarstwienia i ogólnego ocieplenia.

Do tego wszystkiego przyłączyły się adidasowe sneakery, które mają już swoje dobre, kilka lat i które należą do mojej wielkiej kolekcji adidasowego obuwia. Bo trzeba Wam wiedzieć, moi Drodzy, że swego czasu, pałałam się 'zbieractwem' sportowego odzienia stóp. Począwszy od Superstarów a skończywszy na obszytych rzepowym materiałem smaczków z kolekcji Adicolor. Gdzieś po drodze przewijały się turbo kolorowe buty za kostkę czy też miętowe jednostki z lamą u boku. Teraz wszystkie, wraz z kilkunastoma oldschoolowymi, adidasowymi bluzami (zdobytymi w bojach, walkach i dzięki sercu dobrych ludzi) spoczywają w szafie, a ja lubię sobie na nich od czasu do czasu zawiesić oko. Bo to nie tylko bzdurna kolekcja dziewczyny, która ma nie po kolei w głowie. To takie wspomnienie czasów, kiedy naszym największym problemem była godzina wyjścia na piwo, kiedy pieniądze z pierwszych prac skrzętnie były odkładane na zakupienie rzeczorów o których się marzyło (patrz, choćby te Cadety) i kiedy powietrze wokół  nas pachniało nieco większa beztroską.*

zdjęcia - Paweł Kolankowski

sukienka - second - hand; kamizelka - C&A; sneakers - Adidas Cadet; torba - prezencioch

Po groźbach, prośbach, trudach i znojach ruszyła wielka, wyprzedażowa akcja Nakarm Portfel Lemonce. Na razie są tam tylko butki, ale za chwil kilka uzupełnię asortyment;) Wszystko jest jeszcze w powijakach więc proszę o wyrozumiałość. Można, podglądać, zaglądać, a najlepiej kupować i pozbawić mnie zbędnego, ciuchowego balastu.

*to również czasy, kiedy dolar stał po dwa złote i życie było piękniejsze;)