These Chains You Bound Around My Heart Complete Me

Koniec wakacji, czyli koniec laby. W pracy wszyscy urlopowicze wrócili z wojaży i postanowili sobie zrobić zawody na najlepszego pracownika tygodnia. Biurko uginało się od papierologii, ja biegałam między piętrami załatwiając tysiące spraw, a w między czasie angażowałam się mocno w organizację wieczoru panieńskiego dla przyjaciółki (och moja pierwsza taka impreza, omg i'm so excited*). Potem jeszcze turniej Bike Polo i podglądanie oraz obserwowanie zmagań zacnych rowerzystów. Mniam! Uwielbiam takie zakręcenie, zawirowanie i zapracowanie. Dobrze, kiedy coś się dzieje (oczywiście nie mam tu na myśli człowiekowych utrudnień związanych z wyżej opisaną organizacją). Do tego wszystkiego, na godzinę przed wyjazdem do 'fryzjerki' (czyt. 'Mamooo, weźmiesz mnie maźniesz farbą? proszę, proszę, proszę') przypomniałam sobie, że nie zaopatrzyłam się w utleniacz do mych włosowych mazideł i dawaj hasanie po Krakowie w poszukiwaniu potrzebnych chemikaliów. W każdym razie na mym czerepie oprócz odnowionej rudości spoczęło spraw tyle, że miałam poważne obawy czy ten post da radę się napisać i opublikować.

Serio.

Chwała niebiosom za fotograficzne zapasy, bo myślę, że nawet nie miałabym kiedy wdzięczyć się i wyginać do obiektywu. Na zdjęciach dreptam sobie po Mariackiej i taplam w fontannie w mojej nowej, ulubionej spódnicy. Ponieważ w Krakowie swego czasu sklep River Island wzięli i zamknęli, więc możecie domyśleć się do jakiego przybytku finansowej rozpusty skierowałam swoje kroki będąc w trójmiejskiej galerii. Z niego również pochodzi kombinezon, który do owej kiecy przywdziałam, a który wstydzę się nosić sam, bo świecę w nim pośladkami jak słońce w samo południe (o czym dopiero dobrodusznie poinformował mnie Paweł, gdy postanowiłam w nim wybyć na plażę. Oczywiście podczas doglądania mnie w przymierzalni o tym fakcie nie pisnęła Menda ani słowem). Niemniej jednak fatałaszek dzielnie sprawdza się w roli dodatku do właśnie takich rozkloszowanych cudeniek. Do tego przez Fretę mam pasek z pieskami. Bo trzeba wiedzieć, że psiara ze mnie okrutna jest, znam każdego osiedlowego ciapka z imienia i nie przepuszczę żadnej okazji by każdą szczekającą kreaturę wygłaskać i wytarmosić za uszy. Toteż sami rozumiecie, nie mogłam myziającym się terierom odpuścić.

No, a teraz zdjęcia!

zdjęcia - Paweł

kombinezon, spódnica - River Island; pasek - House; trampki - Converse

*Przestałam być taka 'so excited' kiedy wchodząc do jednego sex shopu spotkałam, a raczej poczułam na sobie spojrzenia dwóch jakże przyjemnych ekspedientów. Jednego z utłuszczonymi włosami zwisającymi prawie do pasa, a drugiego okrągłego niczym księżyc w pełni i równie jak ten księżyc łysego. Dawno tak szybko nie brałam nóg za pas i nie uciekałam gdzie pieprz rośnie. Brr!