I Heard She Broke Your Heart

Właśnie jestem niezwykle ubolewająca kończącym się pięknym i upojnym weekendem. Koniec grzania przy kominku, popijania dwunastoletniej whisky i wpatrywania się w widoki zapierające w piersiach dech. Koniec biegania po polanach i szukania jesieni. Koniec porannego skradania się pod osłoną mlecznej mgły do flisackich łodzi by niecnie wykorzystać je jako tło fotografii. Koniec ulubionych, szczawnickich lodów, które pewnie będą już zamknięte, kiedy następny raz odwiedzimy rodzinne strony Pawła. Koniec spacerów w towarzystwie gwiazd i znikających w mroku nocy drzew. Koniec błogości, obżarstwa i przyjemności*.

Ale nie smućmy się też zbyt bardzo z tego powodu. Kolejne malownicze krajobrazy zostały skrzętnie zapisane w mojej głowie i gdy tylko dopadnie mnie pierwszy mróz odpalę myślodsiewnię i będę cieszyła się migającym w słońcu złotym blaskiem liści. Wrócę na polany usłane burgundowym i brązowym kolorem, niczym wielkie łózko przykryte pachworkowym kocem. Będę słuchała szumu suchych traw i zbierała spod nóg szyszki. Będę w moim szczęśliwym miejscu, każdego dnia w innym, równie malowniczym. Na moich własnych, prywatnych wakacjach.

zdjęcia - Paweł

________________________♥_________________________

bluza, koszula - House; spódnica, pasek - second - hand; oksfordy - Pull&Bear; torba - wiecie od kogo; komin - Szpiegula

*No dobra, kłamię, żaden tam koniec. Od jutra dalej sobie będę dogadzać i szukać przyjemności nawet w najbardziej przyziemnych rzeczach.